среда, 2. март 2011.



„МОЈАТА НАСМЕВКА Е ЗАРАДИ...“

Наутро кога сонцето
по образот ме гали, или пак
кога по прозорецот
се тркалаат дождовни капки мали.

Кога денот светлината
ја носи и кога,
ветрот ги мрси
моите коси.

Кога се шири мирис
на полски цвет,
тогаш го сакам
целиот свет.

Кога месечко ќе заплови
во моите сништа,
и ќе ме однесе во
непознати волшебни краишта.

Кога ќе ја видам
насмевката твоја
токму заради неа
е насмевката моја.

 Стефанија  Цветковска   
 VIа  одделение

Нема коментара:

Постави коментар